Voorbereiden op bevalling
Voorbereiden op bevalling met Aniball geboortetrainer
Misschien was voorbereiden op bevalling niet het eerste waar je aan dacht toen je zwanger werd. Je denkt liever aan het voorbereiden van bijvoorbeeld de kinderkamer of het bedenken van een naam voor je kind. Wanneer je dichter bij de bevalling komt is het goed om ook eens na te denken over hoe je jezelf het beste kunt voorbereiden op zo’n topprestatie. Iedereen wil natuurlijk een fijne, vlotte bevalling zonder complicaties.
Echter kun je niet altijd precies weten hoe de bevalling gaat verlopen. Eén ding is zeker: wil je de kans op een goed verloop van je bevalling vergroten, dan is je voorbereiding op de bevalling van essentieel belang! Geboortetrainer Aniball is het hulpmiddel dat je daarbij, zowel lichamelijk als mentaal, uitstekend kan helpen.
Medische deskundigen hebben de Aniball geboortetrainer ontworpen ter voorbereiding op een soepele, natuurlijke bevalling. Met meer dan 100,000 tevreden moeders in Europa heeft deze bewezen, voor en na de zwangerschap, van zeer veel nut te zijn.
Een hulpmiddel als Aniball is uniek, omdat de uitdrijvingsfase nagebootst kan worden. Je weet daardoor beter wat je te wachten staat. Hierdoor neemt voor veel vrouwen de angst en onzekerheid vóór de bevalling weg en vermindert de kans op uitscheuren.
Voorbereiden op bevalling is met Aniball bijzonder effectief. Niet voor niets dat 97% van de gebruikers in hun feedback aangeven dat de Aniball geboortetrainer ze mentaal en/of lichamelijk echt geholpen heeft. Verschillende verloskundigenpraktijken bevelen het dan ook actief aan bij hun cliënten.
Lichamelijke voordelen van een voorbereiden op de bevalling
✓ Voorbereiding van het geboortekanaal
Bij de oefeningen met geboortetrainer Aniball heeft het geboortekanaal langzaam kunnen wennen aan het persen. 3-4 weken oefen je regelmatig en op eigen tempo.
Het doel is om een gezonde, kalme en goed voorbereide moeder te worden die haar bekkenbodem kan controleren zodat het kind er gemakkelijker door kan met minimaal letsel voor haar eigen lichaam. Centimeters zijn niet het belangrijkste! Het streven is om, na ongeveer 3 tot 4 weken regelmatig geoefend te hebben, een ballon van ongeveer 7,5 – 8 cm doorsnee te bereiken, oftewel een omtrek van ongeveer 25 cm.
Tijdens de bevalling komt er nog een extra shot hormonen (oxytocine) vrij, deze zorgen in combinatie met de weeën ervoor dat het weefel nog weker wordt zodat de baby geboren kan worden. Blaas de ballon echter nooit ver op dan 25 cm, het is geen dilatator.
Door gebruik van de Aniball heef je perineum (huid tussen vagina en anus) langzaam kunnen wennen aan ongeveer dezelfde rek als bij de bevalling. Na de bevalling herstelt je lichaam weer; het wordt door de Aniball dus niet permanent opgerekt (zie veelgestelde vragen)
✓ Training van de bekkenbodem
Je leert de juiste spieren vinden en ook goed toe te passen door de pers- en bekkenbodemoefening met Aniball. Je verloskundige zal bij de bevalling instructies geven wanneer te persen en wanneer juist niet. Het is namelijk de bedoeling dat het hoofd langzaam naar buiten komt, zodat de kans op uitscheuren kleiner is.
Doordat je de Aniball al een aantal keer naar buiten hebt geperst weet je hoe de druk aanvoelt en wat je te doen staat. Je hebt je bekkenbodemspieren onder controle (zowel aanspannen als ontspannen!) en in de beste conditie gebracht.
Mentale voordelen van voorbereiden op bevalling
✓ Het gevoel van de persfase leren kennen
We kunnen het wel proberen te omschrijven, maar het gevoel van de persfase blijft uniek. Het wordt vaak vergeleken met wanneer je heel nodig moet poepen. Toch is het niet helemaal hetzelfde. Dit gevoel krijg je normaal gesproken (zonder Aniball geboortetrainer dus) alleen bij een natuurlijke bevalling.
✓ Meer zelfvertrouwen
Je leert je lichaam beter kennen wanneer je dagelijks hebt kunnen oefenen met de geboortetrainer. Als je het doel hebt bereikt met de oefeningen dan heb je er vertrouwen in dat je lichaam de bevalling en de persfase ook aan kan.
Bekkenbodemoefeningen tijdens zwangerschap
De bekkenbodemspieren spelen een belangrijke rol tijdens je zwangerschap. De kracht en het uithoudingsvermogen van deze spieren worden op de proef gesteld gedurende meerdere maanden. Wanneer de bekkenbodemspieren in goede conditie zijn heeft dit invloed op het algehele verloop van je bevalling. Het zorgt voor een soepele uitdrijving van het hoofd en draagt daardoor bij aan het verkorten van de persfase van de bevalling (uitdrijvingsfase).
Meer controle over de bekkenbodemspieren zorgt ervoor dat het weefsel de tijd krijgt om op te rekken en zo niet hoeft te scheuren.
Zoals hierboven al is benoemd kan je door bewustwording en het trainen van de bekkenbodemspieren het natuurlijke proces op de juiste manier ondersteunen. Voorbereiden op bevalling met behulp van geboortetrainer leert je de persfase meer controleren. De verloskundige zal je, indien gewenst, ondersteunen in bij het persen. Door je te laten zuchten of zachtjes te laten persen zal de uitdrijving rustig maar voorspoedig verlopen. Daarnaast vermindert de training klachten die kunnen opspelen, bijvoorbeeld incontinentie en verzakkingen.
Voorbereiden op bevalling = Episiotomie (knip) voorkomen
Een episiotomie is het chirurgisch inknippen van het perineum (het gebied tussen de vagina en de anus). Vrouwen krijgen een knip om de vaginale opening te vergroten. Deze ingreep wordt alleen gedaan als er sprake is van (verdenking op) foetale nood, dit betekent dat de hartslag van de baby te laag wordt of dit al langere tijd is. Soms wordt er een ingreep gedaan als het te lang niet vordert omdat het weefsel te stug is. Door hier al mee geoefend te hebben zal dit stuk zowel lichamelijk als mentaal sneller verlopen.
Een knip kan nare gevolgen hebben, het kan leiden tot klachten welke kunnen opspelen bij verschillende activiteiten, van fietsen tot vrijen.
Zo’n knip kan schadelijk zijn, het laat een wond achter. Dat kan leiden tot pijn bij het plassen, een beperkt seksleven, incontinentie later in het leven of soms zelfs plastische chirurgie.
Voorbereiden op bevalling met de Aniball geboortetrainer?
Je kunt ongeveer 3-4 weken voordat je uitgerekend. bent beginnen met trainen. Ongeveer 20 minuten per dag is voldoende (twee keer per dag mag ook). Na 3-4 weken regelmatig geoefend te hebben is het beoogde resultaat een ballonomtrek van 25 cm te bereiken.
1: Aniball inbrengen
2: Aniball geleidelijk oppompen (per dag steeds iets meer)
3: Aniball voorzichtig naar buiten laten glijden (persen)
Onze producten voor een optimale bevalling
Meer weten?
De bekkenbodem is een groep van gewrichten, spieren en weefsel. Ze ondersteunen de urinebuis, blaas, baarmoeder en rectum. Ze sluiten ons perineum van onderen af en vormen daarmee een soort van kom van spieren“.
De spieren bevinden zich in 3 lagen. Het is voor het goed functioneren van de bekkenbodem essentieel om te oefenen met al deze drie lagen!
- de diepste laag (tussen het schaambeen en het stuitbeen)
- de middelste laag (loopt langs de zitbotten)
- de oppervlakte, bestaande uit de sluitspier
De bekkenbodem is niet alleen het mechanische zwaartepunt van het menselijke lichaam, maar het is ook de meest gevoelige barometer van het vrouwelijk lichaam. Deze spieren zijn ook verantwoordelijk voor een goede houding, de uitstroom van veneus bloed vanuit de benen en het reguleren van de diepe ademhaling.
Wanneer het hoofdje zichtbaar wordt en de baarmoederhals maximaal uitgerekt is, wordt een episiotomie uitgevoerd tijdens de piek van de wee in de richting van het rectum. Het geschikte moment, de grootte en de richting van de episiotomie zijn afhankelijk van de ervaring van de verloskundige. De knip kan recht naar beneden in de richting van de anus gezet worden (mediane episiotomie) of schuin naar beneden (mediolaterale episiotomie). In Nederland worden voornamelijk de mediolaterale episiotomie uitgevoerd.
Het ingeknipte of ingescheurde gebied wordt direct na de bevalling en nageboorte onder plaatselijke verdoving gehecht.
Er zijn gevallen waarin een episiotomie onvermijdelijk is of gunstig, zoals bij het versnellen van de bevalling (bij oxygenatie problemen van het kind), vroeggeboortes, het vergemakkelijken van een stuitgeboorte of bij het vergroten van een zeer nauwe vaginale opening.
Bij de meeste bevallingen waarbij plaatselijke massage wordt toegepast en gecontroleerd geperst wordt, rekt het vaginale weefsel uit en keert het uit zichzelf weer terug naar de oorspronkelijke positie. Wanneer het toch spontaan scheurt is de wond kleiner en minder pijnlijk dan bij een episiotomie en zijn er vaak ook minder hechtingen nodig. Daarnaast is er bij het spontaan inscheuren een kleiner risico op infecties dan bij een episiotomie.
Onderzoek wijst uit dat de risico’s van een episiotomie niet opwegen tegen de vermeende voordelen. Het Amerikaanse college van verloskundigen en gynaecologen raad het routinematig uitvoeren van de episiotomie dan ook niet aan.
De Wereldgezondheidsorganisatie doet een officiële aanbeveling: “Het systematisch uitvoeren van een episiotomie is niet gerechtvaardigd. Er zouden alternatieve manieren aangewend moeten worden om het perineum te beschermen. Met uitzondering van gevallen waarin het kind in gevaar is, toont onderzoek aan dat een episiotomie over het algemeen meer pijn en lijden voor de moeder veroorzaakt dan dat het het kind ten goede komt. ”
Mogelijke problemen door episiotomie:
- Scheuren in de richting van de anus wat een operatie vereist.
- Toenemend bloedverlies.
- Infectie, zwellingen en ontstekingen.
- Intense pijn na de bevalling. Een episiotomie is doorgaans pijnlijker dan een spontaan ontstane scheur, vanwege het feit dat de spontane scheur meestal alleen letsel op de bovenste weefsellaag is; we noemen dit een eerstegraads scheur. Een episiotomie is altijd tenminste een tweedegraads “scheur”. Pijn na een episiotomie kan weken, zelfs maanden aanhouden.
- Een verzwakking van de bekkenbodemspieren. Onderzoek toont aan dat na een bevalling, vrouwen wiens perineum niet ingeknipt is, de sterkste bekkenbodemspieren hebben.
- Incontinentie. Ongewenst urine verlies komt veel vaker voor na een episiotomie of een spontane tweedegraads scheur.
- Het (tijdelijk) onvermogen om seksuele gemeenschap te hebben, nauw verbonden met hechtingen en pijn na de bevalling.